استقلال و رشد اجتماعی و عاطفی کودک: راهنمایی جامع برای تربیت مستقل

اولین ویژگی مربوط به رشد اجتماعی و عاطفی کودکان دو تا سه ساله این است که آنها از هر چیزی تقلید می‌کنند. او یک تقلید کننده ماهر از رفتار دیگران، به ویژه والدین و مراقبانش است، و از این کار لذت می‌برد.

فرزند کوچک شما در این سن خیلی شبیه شخصیت اصلی‌اش می‌شود. بسیاری از استعدادهای او آشکار می‌شود. خیلی بیشتر از گذشته می‌فهمد که شخصیتش با شخصیت شما متفاوت است. از نظر اجتماعی، او دوست دارد در اطراف کودکان دیگر باشد، در خانه داری کمک کند، آن چه شما می‌کنید را انجام دهد و می‌خواهد در چیدن میز غذا کمک کند.

بازی و رشد اجتماعی و عاطفی

ممکن است در این سن هنوز از مرحله بازی موازی خارج نشده باشد، یعنی او به دقت به بازی بقیه کودکان توجه می‌کند ولی هنوز کاملاً نفهمیده است چطور می‌تواند با آنها بازی کند، احتمالاً تا چهارسالگی این کار طول بکشد.

در واقع او از بازی تقلیدی خوشش می‌آید. او می‌تواند از هر چیزی تقلید کند، مثل صحبت کردن با تلفن، رانندگی کردن و غیره. فرزندتان مانند آینه است، بسیاری از کارهای خودتان را در او خواهید دید! این موضوع می‌تواند یک پیام هشدار هم برای شما باشد که شروع کنید به تغییر رفتارهای غیر صحیح خودتان. اگر او رفتاری از شما را تقلید می‌کند که از انجام آن لذت نمی‌برید، این فرصت را دارید که آنچه انجام می‌دهید را تغییر دهید. شما این امکان را دارید که روش تربیت خود را اصلاح کنید.

شاید او اسباب بازی‌هایش را به دیگران بدهد ولی در واقع نمی‌خواهد آنها را به کسی بدهد. یا اگر یک اسباب بازی را به کسی بدهد بی‌درنگ آن را پس می‌گیرد! این یک قدم به سمتِ "دادن و گرفتن نوبتی" است. او در حال تمرین کردن است. می‌توانید او را  به دادن وسایلش به دیگران تشویق کنید: "ممنون از این که گذاشتی سارا با اون قطار بازی کنه. خیلی خوشحالش کردی." بیشتر از آن که فقط بخشندگی را تشویق کنید، بگویید چه کار خوبی، سعی کنید جزئیات آن چه می‌بینید را توصیف کنید.

استقلال و رشد اجتماعی و عاطفی کودک

در این سن فرزند شما استقلال بیشتری نشان می‌دهد. می‌خواهد همه کار را خودش انجام دهد. از او "من!" یا "خودم بکنم!" و "نه" را بسیار خواهید شنید. او در پیگیری آن چه می‌خواهد (بدون توجه به این که آیا شما از او خواسته اید یا نه) سمج تر و پرتوقع تر است که نشان دهنده رشدِ استقلال او است. این‌ها صفات خوبی برای شخصی هستند که قرار است یک روز، کامل مستقل شود.

متوقع، سمج، خودسر و یک دنده این‌ها اجزای استقلال هستند! شما وقت و انرژی زیادی را صرف این می‌کنید که چه طور به فرزندتان کمک کنید تا مستقل شود. اما نمی‌توانید برخی از نشانه‌های طبیعی استقلال را تحمل کنید. مثلاً وقتی می‌گوید "نه" او را بی‌ادب یا گستاخ تلقی می‌کنید، اما او فقط به دنبال آرزوهایش است و برای دستیابی به استقلالش تلاش می‌کند. دیدگاه‌ خود را به این مسأله تغییر دهید و واقعیت این صفات جدید را ببینید. این‌ها دقیقاً همان صفاتی هستند که شما به عنوان والدین، آرزو دارید فرزندتان در نوجوانی و بزرگسالی، یعنی زمانی که با فشار واقعی روبرو می‌شود، داشته باشد. شما می‌خواهید انسان‌هایی قابل اعتماد، قوی و مستقل تربیت کنید، پس کودکی که با همه چیز کار دارد و خرابکاری به بار می‌آورد را به جای "خرابکار"، "سرزنده" بنامید! به او فرصت دهید آن چه می‌خواهد را انجام بدهد حتی اگر می‌دانید که نمی‌تواند. او فقط می‌خواهد سعی کند. اگر او نتواند از عهده آن بر آید با خوشحالی اجازه می‌دهد شما آن را انجام بدهید، اما فقط وقتی که شما اول به او فرصت انجامش را داده باشید.

اگرچه به نظر می‌رسد کودک‌تان می‌خواهد تمام کارها را خودش انجام بدهد، ممکن است گاهی برای کاری که می‌دانید خودش می‌تواند انجام بدهد از شما درخواست کمک کند. تلاش یک کودک برای استقلال فراز و نشیب دارد و گاهی او از شما تقاضای کمک می‌کند در حالی که واقعا به آن نیاز ندارد. به حرفش گوش کنید. دوباره ارتباط برقرار کنید. اگر از شما درخواست کرد، به او غذا بدهید حتی اگر خودش به خوبی بتواند غذا بخورد. او فقط در حال بررسی کردن و تایید مجدد استحکام و ایمنی خانه پناهگاهش و اطمینان از حضور شما برای ابراز عشق و نگهداری از خودش می‌باشد.